Ένα ιδιαίτερο έθιμο του Βώλακα είναι η γιορτή του Αγίου Πνεύματος, που περιλαμβάνει ιπποδρομίες, τάματα και μια παραδοσιακή σούπα.

Νταχαρές, κουρμπάνι, συνορτζήδες , λέξεις που πρέπει κανείς να γνωρίζει για να καταλάβει ο καθένας πως ξετυλίγεται το έθιμο του Αγίου Πνεύματος. Μαζεύονται όλοι οι κάτοικοι του χωριού, μαγειρεύουν, ιππεύουν και προσφέρουν τάματα, αποδεικνύοντας ότι η συλλογικότητα παραμένει ισχυρή συγκολλητική ουσία στις μικρές κοινωνίες.

Παλαιότερα οι νέοι, γνωστοί ως « συνορτζήδες», χωρίζονταν σε δύο ομάδες και γύριζαν τα σύνορα του χωριού ρίχνοντας αγιασμό – « όχι μόνο για την υγεία των ανθρώπων, αλλά και για τη φύση και την κτηνοτροφική παραγωγή»- και κατέληγαν στο παρεκκλήσι του Αγίου Πνεύματος στο όρος Φαλακρό.

Σήμερα, το δρώμενο πραγματοποιείται με μικρές παραλλαγές. Οι νέοι ξακινούν από την εκκλησία του Προφήτη Ηλία στον Βώλακα και προχωρούν προς το εκκλησάκι του Αγίου Πνεύματος καβάλα στα άλογα τους κρατώντας εναλλάξ την εικόνα της Αγίας Τριάδας, καθώς «είναι τιμή να τη μεταφέρει κάποιος». Στο παρεκκλήσι τους περιμένει ο παππάς μαζί με τους υπόλοιπους κατοίκους για αγιασμό και άλλα τελετουργικά, ενώ στην συνέχεια τρώνε όλοι μαζί κουρμπάνι, δηλαδή μια σούπα με κατσικάκι και χορταρικά.

Το ενδιαφέρον με το κουρμπάνι είναι ότι τα κατσίκια από τα οποία παρασκευάζεται προσφέρονται για την εκπλήρωση ενός παλιού τάματος που συνεχίζεται έως σήμερα. Τα δωρίζουν οι κτηνοτρόφοι του Βώλακα ( αλλά και ο δήμος, λόγω μεγάλης προσέλευσης του κόσμου), σφάζονται και μαγειρεύονται το βράδυ της παραμονής στο εκκλησάκι του Αγίου Πνεύματος  και η θυσία τους συμβολίζει την ευχή  των Βωλακιωτών για καλή υγεία. Μετά το ιδιότυπο συμπόσιο, ακολουθεί χορός και μουσική με γκάιντα και νταχαρέ (μεγάλο ντέφι). Οι καβαλάρηδες επιστρέφουν στο χωριό όπου λαμβάνουν χώρα οι ιπποδρομίες. Τα τελευταία χρόνια οι αναβάτες φτάνουν τους 120- 130.